Overdenking

Overdenking maart 2022 - Thee

Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.

(uit de gelijkenis van de verloren zoon, Lucas 15)

Het is een zegen om een eigen veilige plek te hebben. Er zijn miljoenen op deze wereld die geen thuis hebben, soms zelfs niet meer welkom zijn in hun geboorteland. Ze zijn vluchteling om wat voor reden ook. Ze brengen hun leven door in een vreemd land en hebben heimwee naar een thuis dat niet meer bereikbaar is en soms zelfs verdwenen.

We maken nu mee in ons eigen Europa dat opeens de vrede weg is en mensen moeten vluchten.

Iedereen heeft een eigen veilige plek nodig. Waar je thuis kan komen. Waar iemand op je wacht. Misschien denk je terug aan het gezin waarin je groot werd - als je thuiskwam van school stond vader of moeder klaar met thee. En luisterde naar wat je die dag had meegemaakt. Iedereen verlangt naar een dergelijk thuis waar het veilig is. Waar iemand op je wacht en naar je luistert. Waar je een kind kan zijn. We zijn gelukkig meestal niet op de vlucht maar we zijn allemaal onderweg, we zijn bezig met de reis van ons leven! Als mens, als gelovige én als gemeente van Jezus Christus.

Die reis kan soms spannend zijn. Maar in psalm 121 staat:

Ik sla mijn ogen op naar de bergen. Van waar komt mijn hulp?

Mijn hulp komt van de HEER, die hemel en aarde gemaakt heeft.

Hij zal je voet niet laten wankelen, Hij zal niet sluimeren, je wachter.

Dat is een mooie belofte - gedaan aan de pelgrims die onderweg waren naar Jeruzalem. Maar het is ook een belofte bij onze levensreis. Die reis kan over bergen gaan en soms door diepe dalen. Maar uiteindelijk komen we thuis.

Vader staat in de deur van zijn huis en tuurt in de verte. Hij wacht op zijn kind. De deur staat open, de thee is gezet. Welkom!

Een gebed -

Here God, dank dat U met mij door de grote en kleine stappen in het leven meeloopt. Ik vertrouw erop dat U mij op een goed en rechtvaardig pad leidt. Geef me het geloof om U te vertrouwen als ik niet weet wat er aan de hand is of als ik toch bang ben.

Amen.

EZ

Overdenking februari 2022 - Waar groeit jouw avocado?

Jullie moeten blij zijn, omdat jullie bij de Heer horen. Ik zeg het nog eens: Wees altijd blij!

Dit zijn niet mijn woorden, dit zijn de woorden van de apostel Paulus (Filippenzen 4:4). Ik onderschrijf echter van harte wat hij zegt en herhaal daarom nogmaals: Vrienden, jullie moeten blij zijn, omdat jullie bij de Heer horen!

Als volgeling van Jezus Christus zou ik eigenlijk dagelijks de aanwezigheid van God en hierdoor blijdschap en liefde in mijn leven moeten ervaren. Ik weet niet hoe het met jullie is; bij mij is dat lang niet elke dag het geval.

Vaak denk ik terug aan dingen die in het verleden zijn gebeurd, beslissingen die ik heb genomen, iets wat mensen tegen mij hebben gezegd of iets wat ik heb gezegd tegen anderen. Soms denk ik: ‘had ik maar dit of dat gezegd/gedaan, dan…’ En regelmatig denk ik ook: voor corona was het gemakkelijker. Vaak denk ik ook aan de toekomst. Hoe zullen dingen ontwikkelen…? In mijn werk, mijn gezin, de gemeente... Er moet nog zoveel worden gedaan, komt het wel goed? En ik probeer mij voor te stellen hoe de tijd na corona eruit zal zien. Heel vaak hoor ik om mij heen dat mensen ‘ermee klaar zijn’. Wij kunnen het einde van de pandemie niet afwachten. Dan zal alles weer beter zijn, dan zal alles weer ten goede keren, dan is alles weer normaal en dan zijn wij gelukkig. – Trouwens; wat is ‘Normaal’? Het oude ‘normaal’, het nieuwe ‘normaal’, een vernieuwd ‘normaal’, een aangepast ‘normaal’…?

Ook ik wil graag dat de pandemie afgelopen is (vooral omdat dan geen mensen meer moeten sterven aan deze ziekte). Ik denk echter dat wij hierdoor niet automatisch gelukkig worden. Als wij geluk en tevredenheid alleen zoeken in het gisteren of in het morgen, zullen wij het vermoedelijk niet vinden. Gods liefde, Zijn aanwezigheid die blijdschap schenkt en geluk en tevredenheid geeft, is te vinden in het hier en nu. Wij kunnen nu vreugde en blijdschap ervaren, ondanks de omstandigheden en uitdagingen van dit moment. Want God leeft in ons. In mij en in jou.

Soms moeten wij hieraan worden herinnerd. God heeft mij hierop gewezen door een avocado. Wat heft en avocado te maken met het koninkrijk van God? – Nou, voor mij alles:

Afgelopen jaar was voor mij geen gemakkelijk jaar: samen met mijn zuster verzorgde ik een alleenstaande tante die plotseling permanente zorg nodig had. Hierdoor was ik veel in Duitsland, weg van mijn gezin. Daarnaast volgde ik een pittige opleiding en door corona ervoer ik – net als alle anderen – veel beperkingen. In de dagen in Duitsland ervoer ik regelmatig momenten van eenzaamheid en verlatenheid. In mijn hoofd kwamen vragen op: God, waarom? Moet dat nou zo? Kunt u hier niet iets aan doen? Bent U er nog?

Op de laatste vraag kreeg ik antwoord: Mijn tante heeft een grote tuin. Helemaal achterin de tuin liggen grote composthopen. Elke dag bracht ik het keukenafval naar de compost, vaste prik. Op een dag – ik verkeerde weer in een sombere stemming – ontdekte ik tot mijn grote verbazing een jonge plant op de compost met smalle, lichtgroen bladeren. Deze bladeren kende ik uit Israël waar ik in mijn jonge jaren een tijd heb gewoond en gewerkt in de landbouw. Dit waren bladeren van een avocado! In Israël staan veel avocadoplantages. Ik eet regelmatig avocado’s, ook bij mijn tante, en zo waren er ook avocadopitten op de composthoop beland. Kennelijk was een hiervan gaan kiemen. Een prachtig gezicht.

Meteen was ik in mijn gedachten weer in Israël, weg somberheid. Ik zag de plantages voor mij, de heuvels van Galilea, de dorpen, de wijnbergen op het Carmelgebergte, de oude stad van Nazareth, Jeruzalem…

Ik was geraakt. Natuurkundig /biologisch beschouwd natuurlijk een normale zaak: een zaad in de grond, deze kiemt in voedselrijke omgeving en er komt een nieuwe plant uit voort. Toch zit in deze eenvoudige zin een groot wonder. Want ‘er komt een nieuwe plant uit voort’ klinkt zo alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Dat is het niet. Mijn overtuiging is dat alleen Gods liefde en scheppende kracht ervoor kan zorgen dat nieuw leven ontstaat uit een zaad, kiem, eicel... Nieuw leven blijft een wonder.

En nu had God besloten om een avocado te laten groeien midden in een (organische) afvalbult in de tuin van mijn tante. Hij had besloten om een wonder te doen om mij op te vrolijken. Voor anderen onkruid, voor mij een dierbare herinnering aan Israël. Voorzichtig heb ik het kleine plantje uitgegraven en gepot. Nu staat de avocado in onze woonkamer. Elke keer als ik ernaar kijk wordt hier hierdoor herinnerd aan Gods grote liefde voor mij. Dat Hij elke dag naar mij omziet en voor mij aan het werk is achter de schermen, dat Hij mijn nooit in de steek laat en dat Hij alleen mijn geluk voor ogen heeft.

God heeft mij hierbij bepaald door een kleine avocado. Kijk om je heen. Ik ben benieuwd welke persoonlijke boodschap God vandaag voor jou heeft. Heb je ze al ontdekt?

Ik eindig zoals ik ben begonnen, met Paulus:

Vrienden, jullie moeten blij zijn, omdat jullie bij de Heer horen.

Gods zegen gewenst

Mark-Olaf

Overdenking januari 2022 - Wees gezegend

Een nieuw jaar ligt voor ons. We zijn nog niet eens op adem gekomen van alles wat er in het jaar 2021 is gebeurd. Het heeft in levens van mensen gezorgd voor verdriet en voor twijfel en leegheid. Nu ligt er een nieuw jaar voor ons, we weten niet wat het ons zal brengen. De omstandigheden zijn niet echt goed te noemen en menselijk gezien biedt ons dat weinig houvast en zekerheid voor dit jaar. We zijn en worden met de neus op de feiten gedrukt, namelijk dat we broze, zwakke mensen zijn. We proberen elkaar soms een ander beeld aan te praten en we laten liever onze zwakheid niet zien.

In deze wereld is er eigenlijk geen plaats voor het zwakke. We stellen onze verwachting vaak op onszelf of op het materialisme. Wat dat betreft kan de persoon die in deze tekst genoemd wordt erover meepraten. Op alle mogelijke manieren heeft Jacob geprobeerd om zijn eigen weg te bepalen en uit te gaan van zijn slimheid en hij deinsde er niet voor terug om zijn oude vader Isaak op het sterfbed te bedriegen door te doen alsof hij Ezau was. Nee de CV van deze Jacob was niet bepaald iets om in te lijsten. Zijn leven was een aaneenschakeling van zonde, leugen, bedrog en onrechtvaardigheid.

Dan rijst de vraag hoe het kan dat God Zich dan God van Jacob noemen? Halen we daarmee de naam van God niet onderuit? Hoezo God van Jacob? Eigenlijk zou dit naar de mens gesproken toch niet kunnen? Je zou als God je naam toch niet willen verbinden met Jacob?

Dat is nou echter juist het geweldige van het evangelie. God verbindt zich aan mensen die op alle mogelijke manieren niet in aanmerking zouden komen voor zo’n verbinding. Die zelf vaak zover afstaan van datgene waar God juist voor staat.

Er Is een bekend lied in onze bundel die de prachtige woorden zegt: God is zo groot zo anders dan wij. Zo is het en dat is maar goed ook voor ons.

Het geweldige is dat God een God is van de mislukkelingen van deze wereld en dat Hij juist met hen onderweg wil gaan door het leven. Dat is Evangelie. Dwars door onze gebrokenheid, getekend door de zonde en dwars door ons eigen ego. Hij heeft het laten zien in het leven van Jacob, het was en is soms een worsteling maar we mogen weten, dat we de nabijheid de trouw van God mogen ervaren als we ons leven en het jaar wat voor ons ligt over durven te geven aan God.

Als we zien naar onszelf, naar onze machteloosheid en naar onze ontrouw en naar deze wereld en alles wat daarin gebeurt dan zou het ons bang te moede zijn. Gelukkig hebben we net kerst gevierd. Hij is gekomen in Zijn Zoon, zo dichtbij dat we ons mogen verheugen op Zijn leiding en Zijn hulp voor het nieuwe jaar. De God van Jacob is ook onze God onze Vader die Zijn kinderen zal geven wat we nodig hebben. Ja we zijn getekend door de zonde, we lijden eraan daar ontkomen we niet aan. Maar een ding is zeker de zonde heeft niet het laatste woord. Jezus is het Woord dat gekomen is en die ons juist nabij wil zijn in alle omstandigheden van ons leven. Tegenover de gebrokenheid van ons leven staat de macht van Jezus.

Hij zei: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde. We zijn te feliciteren als we die Heer als Leidsman hebben.

Wees gezegend in het nieuwe jaar met Zijn aanwezigheid. Dat is het allerbeste wat we elkaar toe mogen wensen en bidden, dat geeft hoop en houvast voor de toekomst. Want in Hem is onze toekomst zeker.

Verbonden met God en met elkaar en met een hart groet

WG

Overdenking december 2021 - Advent in angst

Overdenking november 2021 - Beetje maf

Ik ben een beetje maf. En mijn dochter Eva ook. Eigenlijk heb ik het van haar. Wij zijn beiden maf. Dat wil zeggen wij zijn grote fans van de MAF. Kent u de MAF? Vast wel. MAF staat voor Mission Aviation Fellowship, vrij vertaald ‘Zendingsvliegdienst’. Het is een kleine non-profit vliegtuigmaatschappij met als doelstelling om alle mensen te bereiken met Gods liefde. MAF vertaald Gods liefde concreet in ontwikkelingshulp, medische hulp, zending en evangelisatie. Men probeert vooral te helpen op moeilijk bereikbare plaatsen. 

Jan Zwart was de eerste MAF-piloot uit Nederland. Hij heeft vele jaren voor de MAF gevlogen in Colombia en Ecuador. Over zijn avonturen en belevenissen heeft Jan een boek geschreven, ‘Draagkracht’. Dat heb ik Eva cadeau gegeven en nu lees ik het zelf. Jan schrijft grappig, vlot en niet te ingewikkeld. Wat mij raakt zijn echter niet zijn avonturen. Neen, het is met hoeveel genegenheid en respect deze man over de mensen schrijft die hij in zijn lange carrière heeft ontmoet. Vooral passagiers (41.800 in totaal!), maar ook collega’s, overheidsdienaren, dorpelingen enz. Jan vindt ze allemaal belangrijke, bijzondere, geweldige en mooie mensen. Het maakt niet uit of ze continu op hem inpraten tijdens moeilijke landingen, hardop zingen in het toestel, vreselijk stinken, zijn landingsbaan blokkeren, van hem stelen, het allemaal beter weten, eindeloos discussiëren of voor hem bidden – voor iedereen heeft Jan een vriendelijk en respectvol woord. Wie hij ook ontmoet, hij is altijd in staat iets moois te zien of te horen.

Hier snap ik weinig van. Als je leest wat er voor types in de kleine stoeltjes in zijn vliegtuig hebben gezeten dan denk ik meer dan één keer: ‘wat een …ling, wat een oen’. Jan niet. Ik mocht hem een paar keer ontmoeten. De vriendelijkheid en vriendschap voor anderen straalt van hem af. Geen opschepperij, geen gezeur over onhandige acties van anderen. Dat vindt ik knap. Ik ben helemaal niet zo. Vaak betrap ik mij erop dat ik mensen in hokjes in vakjes stop. Dat ik op basis van een eerste indruk een (voor)oordeel vorm en meteen een mening klaar heb. Dat ik mensen nog een hele tijd verwijt als zij iets hebben gedaan wat ik niet zo leuk of handig vindt. Misschien herkent u dat. 

Gelukkig is onze lieve Vader niet zo. Terwijl wij (althans de meesten van ons) al heel snel een mening klaar hebben over anderen en tegelijkertijd vaak ons best doen om een goed beeld van ons zelf neer te zetten, ziet God ons binnenste. Hij houdt van ons zoals wij echt zijn. Van u, van jou, van mij. In psalm 103 worden wij vergeleken met een bloem. Als de bloem verdwijnt ‘kent de plek waar hij stond hem niet meer’. Met andere woorden: de wereld zal ons vergeten, gelijk hoe mooi wij ons ook voordoen. Maar God niet, Hij is ‘trouw aan wie Hem vrezen, van eeuwigheid tot eeuwigheid’. 

Over de bloemen staat er een mooie tekst in Mattheüs 6: 28-29. Jezus vraagt aan de luisteraars om zich geen zorgen te maken over de buitenkant. ‘Kijk eens naar de lelies, kijk hoe ze groeien in het veld. Ik zeg jullie: zelfs Salomo ging in al zijn luister niet gekleed als een van hen…’ Jezus herinnert ons eraan dat als God zo veel zorg besteedt aan wilde bloemenpracht, zal Hij dan minder zorg geven aan ons, aan u, aan jou – hoogtepunt van Zijn creatie?

Mijn conclusie: laten wij ons minder zorgen maken. Bezorgdheid is een slechte gewoonte. Laten wij niet bezorgd zijn over het beeld dat anderen van ons hebben. Wij weten dat wij prachtige kinderen zijn van dezelfde vader. Weet dat! Als wij dit beseffen, raken wij ook meer verbonden met al onze broeders en zusters. God is geen exclusieve God. De God die in ons binnenste kijkt en van ons houdt zoals wij zijn, kijkt ook in de binnenkamer van ieder ander mens. En houdt van hem. Als wij de aanwezigheid van God herkennen in ons eigen hart, kunnen wij de aanwezigheid van God herkennen in het hart van anderen. En van hen houden.

Jan Zwart, oud-piloot van de MAF, kon dat. Als u het aan mij vraagt, dan klinkt dat helemaal niet zo maf; in mijn oren klinkt dat eigenlijk best geweldig. Ik ga het proberen, gelijk of anderen mij een beetje maf vinden of niet.

Gods zegen, weet dat God je Zijn meest prachtig werk noemt.

Mark Olaf

Overdenking oktober 2021 - Heimwee

Dan wordt in Sion de naam van de Heer geprezen, zijn lof gezongen in Jeruzalem als volken en koninkrijken bijeenkomen om de Heer te aanbidden.  

Psalm 102:22-23

Boven deze gedachten heb ik heimwee gezet. Heimwee is een gevoel van verlangen naar het bekende. We kennen dat zelf ook wel in ons leven. Deze gevoelens kende de psalmist ook. Men neemt aan dat deze Psalm geschreven is in het begin van de Babylonische ballingschap. Ver van de plaats waar de dichter gewend was om samen met zijn volk God te loven, te eren en te aanbidden.  Die herinnering vervulde hem met weemoed en heimwee. Zeker het was eigen schuld, ze hadden het over zichzelf afgeroepen, maar hoe dan ook, het gaf ontzettend veel verdriet en het bracht een enorme leegte met zich mee. Je kunt je daar iets bij voorstellen, als datgene wat je dierbaar is, onbereikbaar voor je is geworden en dat alle mooie dingen die je hebt beleefd niet meer dan herinneringen zijn geworden. Dat vervult je hart met weemoed en het doet pijn iedere keer als je terugdenkt aan die mooie tijden. 

Wij kunnen er over meepraten. Anderhalf jaar lang konden we niet of maar heel beperkt samenkomen. Het afgelopen jaar heeft ieder op zijn eigen manier ervaren maar ondanks die verschillen weet ik een ding zeker; we hebben elkaar gemist, we hebben de gezamenlijke aanbidding, het gezamenlijk gebed, het samen zingen en het delen van elkaars verdriet en vreugde zo gemist. Wat zo vanzelfsprekend leek in alle jaren, bleek niet zo vanzelfsprekend te zijn. Al die jaren gingen we of konden we naar de kerk, alleen of samen als gezin. Samen gevoed worden door het Woord, samen zingen. Samen bidden en samen delen wat we meemaakten in ons leven.  Wat een leegte kwam ervoor in de plaats. 

Het scherpst ervoer ik dat als iemand was overleden en je maar met een klein groepje je verdriet kon delen en niet eens de mogelijkheid had om je geloof te delen waar je zoveel kracht uit kunt putten.  Wat was dat zwaar en moeilijk. Dat geldt ook voor de diensten. Het was zo onwezenlijk in je eentje voor de TV naar de dienst te kijken. Zeker je luisterde en je zong stilletjes mee maar er miste iets wat je niet kunt omschrijven.  Eigenlijk gold dat ook voor de psalmist in het verre Babel.  Niet dat hij het geloof en vertrouwen in God kwijt was, zeker niet, maar hij hunkert naar de eredienst van God in de tempel. Hij lijdt lichamelijk en geestelijk dat het voor hem en zijn volk onmogelijk is om Gods aanwezigheid te vieren. 

Verheugend en heel dankbaar zijn we voor de inzet van velen die het mogelijk maken om thuis de dienst te beleven. Dankbaar dat we hiervoor de middelen hebben om ervoor te zorgen dat veraf toch weer wat dichterbij kwam.  Maar hoe mooi ook op zich, toch ervoer je een soort van gescheiden zijn, veroorzaakt door het missen van elkaars aanwezigheid. Het hart van gemeente, het hart van geloven is namelijk het sleutelwoord samen. Samen bouw je aan een geestelijke tempel, dat bouwen doe je op verschillende manieren en vanuit diverse invalshoeken. In de kerk mogen we samenbouwen, jong en oud met onze verschillende gaven en talenten. In de kerk mogen we samen zijn naam loven en prijzen, er is niets mooiers dan dat te beleven. Wat hebben we dat gemist en eigenlijk kijk je ernaar uit wanneer het eindelijk weer volop mogelijk zal zijn om elkaar te ontmoeten. Meer dan ooit heb ik door het gemis van elkaar ervaren, dat samen gemeente zijn zo rijk en zo fantastisch is. 

Af en toe hoor ik onderweg de opmerking, zou iedereen wel weer terugkomen als we weer gewoon samenkomen of zal men gewoon thuis naar de dienst blijven kijken? Ik kan mij dat niet voorstellen. Want het wezen van de gemeente is gemeenschap, contact, delen met elkaar, ontmoeting en genieten van alles wat ons samenbindt in ons geloof. De Psalmist worstelde met God en pleitte in deze dramatische omstandigheden in zijn leven op Gods eeuwige trouw en op Zijn onveranderlijkheid. Hij ziet ernaar uit dat de naam van de Heer weer in Sion genoemd zal worden en dat de lof op God zal klinken in Jeruzalem. 

Wat hebt u heb jij het meest gemist in de afgelopen periode tijdens de coronacrisis? Ons werk of de kerk?  Laten we onze kans grijpen als we weer samen mogen komen. Laten we uitzien naar elkaar en naar de ontmoeting met onze Heer. Laten we samen het loflied aanheffen op de grote naam van God op weg naar het glorieuze moment als alle volken en koninkrijken bijeenkomen om de Heer te aanbidden.  Ik wil afsluiten met een verlangen, een gebed met woorden uit een gedeelte in Hebreeën 13:20-21: 

Moge de God van de vrede, u toerusten met al het goede, zodat u Zijn wil kunt doen. Moge Hij in ons datgene tot stand brengen wat Hem welgevallig is, door Jezus Christus, aan wie de eer toekomt, tot in alle eeuwigheid. 

Amen.  Veel zegen samen de komende tijd.

W.G.

Overdenking september 2021 - Plant die appelboom!

“Als ik wist dat morgen de wereld zou vergaan, dan zou ik vandaag een appelboompje planten…”

Men zegt dat Luther deze woorden ooit zou hebben gezegd maar waarschijnlijk zijn die woorden van iemand anders. Deze spreuk is in ieder geval niet bekend uit zijn boeken.

Zou jij een boompje planten als je wist dat het morgen voorbij is? Het is wel een teken van hoop als je zo’n stap neemt. Een teken dat er toekomst is.

De inspiratie van die woorden komt mogelijk uit het Bijbelboek Jeremia. Dat is niet het meest vrolijke boek in de bibliotheek die we in de bijbel hebben ontvangen.

Stel je voor:

De troepen van de vijand belegerden Jeruzalem en de profeet Jeremia zat gevangen. Koning Sedekia had Jeremia gevangen gezet omdat hij had gezegd dat de stad in handen zou vallen van de vijand en de koning gevangen genomen. Dat was een boodschap van God die de koning niet wilde horen.

Jeremia's neef Chanamel kwam op een dag naar de gevangenis en vroeg hem: “Koop alsjeblieft mijn akker in Anatot, in het gebied van Benjamin. Jij hebt het recht van eerste koop, jij kunt hem in de familie houden.”

Jeremia begreep dat dit een opdracht van de Heer was en kocht de akker van Chanamel. Hij stelde een koopcontract op, verzegelde dat in aanwezigheid van getuigen en betaalde Chanamel het geld voor de akker. Wat best vreemd is als je bedenkt dat die akker straks helemaal niet meer van waarde was door de bezetting en de ballingschap van het joodse volk.

Jeremia zegt dan: “De machtige Heer, de God van Israël, zegt: ‘Doe dit papier in een kruik, zodat het jarenlang goed bewaard blijft. Want ooit zullen er in het land weer akkers, huizen en wijngaarden gekocht worden.’ Dat zegt de machtige Heer, de God van Israël.” Zie Jeremia 32.

Er is hoop - niet een onzekere droom of een vage wens - nee: er is zekerheid voor de toekomst. Geloof zonder hoop is zinloos. Doe dus alles voor je toekomst.

Wat is jouw appelboom?

EZ

Overdenking juli 2021 - Een droom voor jou?

Uw ogen zagen mijn vormeloos begin, alles werd in uw boekrol opgetekend, aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één (Psalm 139:16)

Iedereen droomt wel eens. In de slaap - maar die dromen gaat vaak snel verloren: ... bij het opstaan verjaagt u ze als beelden uit een droom (Psalm 73:20b)

Maar dromen kan ook overdag - bijvoorbeeld als je even weg droomt bij het plannen van een reis of als je terugdenkt aan mooie momenten vroeger. 

Je kan ook dromen over mooie daden die je wil doen. Of wensdromen over goede dingen die jij of je naasten kunnen meemaken.

Hoe zou je reageren als je een dagdroom krijgt van God zelf? Want dat kan. God kan je een droom geven, een verlangen om iets voor Hem te doen.

Moeten we die droom dan koste wat het kost uitvoeren? Dat is niet de eerste stap - eerst moeten we bidden om zekerheid te ontvangen. Niet alles waarvan we persoonlijk denken dat het van God komt is ook werkelijk van God. Als we volwassenheid bereiken in ons geloof en in de relatie met Christus dan past het om God te vragen of onze droom past in Gods plan. 

Maar laten we die dagdroom ook niet wegduwen omdat we het ongemakkelijk vinden. Denk niet te snel: "God zou nooit zoiets van mij vragen" of "Dit is onmogelijk voor mij". God geeft ons dromen waarvan Hij wil dat die realiteit gaan worden - omdat ze goed voor ons zijn, voor de gemeente of voor de mensen om ons heen. Hij heeft vanaf het allereerste begin een droom voor ons. Een plan.

En ga niet wachten totdat God die dromen gaat uitvoeren maar maak zelf een stap in geloof! Wij mogen de handen en voeten van God zijn.

En als we dan een stap in geloof nemen om de droom uit te laten komen dan merken we de zegen van God. Die zegen is ook de bevestiging dat onze droom past in Zijn plan.

Dus: als God je een droom geeft en je weet dat hij je vraagt een stap in geloof te nemen - wees dan niet bang om die stap ook te nemen. Die stap is het begin van een wandeling met de Heer.

En de enige manier om je droom werkelijkheid te laten worden.

EZ

Overdenking juni 2021 - Wat doen we met onze vrijheid?

Pasen en Pinksteren hebben we gehad, meegevierd en beleefd met een onlinedienst en er wellicht ook in huiselijke kring op de een of andere manier invulling aan gegeven. En toen kwam daar eindelijk de versoepeling van de coronamaatregelen. We mogen meer, we krijgen een deel van onze vrijheid terug. Ik zag de artikelen van mensen die om 6 uur ’s morgens met bier en gebakken ei op het terras zaten, want die mogelijkheden moest je toch benutten niet waar?

De Here Jezus stierf aan het kruis en stond op uit de dood. Daarmee heeft hij u, jou en mij bevrijd. Vrijgemaakt van de zonde, van de dood. Dat is nogal wat zeg. Dan moet je toch zeker de geboden vrijheid en mogelijkheden benutten niet waar? Het mag, het kan, dus waarom niet?

Toch schreeuwt de groep leiders van de Kings Kids bij herhaling om uitbreiding van hun team. Ze hebben heel dringend meer mensen nodig die mee willen helpen om de kinderen te vertellen en te leren over die vrijheid/verlossing die de Here Jezus ook voor hen heeft gebracht. Om de kinderen te laten delen in de liefde van God, die Hij via ons christenen door wil geven. Om de kinderen op hun eigen niveau te leren vanuit de bijbel, hen ermee bekend te maken. Dus heb je een hart voor kinderen, meld je dan aan bij het Secretariaat, zodat we samen met jou en het Kings Kids team kunnen bekijken, of je in de prachtige werk een taak kunt vervullen.

Laat de kind’ren tot mij komen, alle, alle kind’ren. Laat de kind’ren tot mij komen, niemand mag ze hind’ren. Want de poorten van mijn rijk, staan voor kind’ren open, laat ze allen groot en klein, bij Mij binnenlopen.

Het techniekteam wil ook graag uitbreiding, zodat het door kunnen laten gaan van de onlinediensten gewaarborgd blijft. Een belangrijke manier om het evangelie op een moderne manier te verspreiden via YouTube en SKV (Stichting Kabelnet Veendam), waarmee we veel mensen bereiken, ondanks de coronabeperkingen. Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om de anderen daarmee te helpen, zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. 1 Petrus 4:10 

Ook wij als raad bidden voor en hopen op actieve broeders en zusters die met ons kleine team, de gemeente mee willen hoeden. Maar helaas heeft tot nu toe slechts 1 zuster “ja” gezegd, van hen die vanuit de gemeente zijn voorgesteld.

Kevin heeft met zijn zelfstudie in de bijbel God gevonden en wil als zijn getuigenis naar de mensen om hem heen zich laten dopen. In de maand juni mogen we daarvan getuigen zijn, mits de coronavrijheden niet ingeperkt gaan worden. Er is nog steeds de mogelijkheid voor anderen om met iemand van de raad hierover te spreken. En denk niet: dat is niet voor mij, dat is alleen voor anderen. Jezus roept alle kinderen – groot en klein - en zegt: laat ze tot Mij komen. Als je wil, kun je diezelfde dag mee gedoopt worden door ds. Anne de Vries. Wouw wat een feest zal dat zijn!

(Informatie bij één van de raadsleden; opgave via het Secretariaat)

Terwijl ik dit schrijf zijn vanuit verschillende kanten broeders en zusters bezig met het organiseren van activiteiten; geweldig! Door dit soort initiatieven kunnen we elkaar weer zien en ontmoeten. Kunnen we het evangelie laten zien en horen in Veendam. Zijn we naar buiten gericht als gemeente aan de gang. 

“Maar wanneer de Heilige Geest over jullie komt, zullen jullie kracht ontvangen en van Mij getuigen”, lezen we in Handelingen 1 vers 8. Met welke taak, met welke opdracht ga jij/gaat u zich inzetten om een getuige te zijn van Jezus Christus? 

In mijn gedeelte worden een aantal vacatures genoemd. Voor welke ben jij bereid je in te zetten?

In Christus verbonden, met een liefdevolle groet,

G.E.

Overdenking mei 2021 - Wie is Koning?

God vaart op met gejuich, de Heer met geklank van de bazuinen. [Psalm 47:6]

Deze psalm is door alle eeuwen heen gezien als een profetie van de hemelvaart van Jezus. Pelgrims trokken op om de feesten te vieren en God te aanbidden en om te offeren en het feest van aanbidding, verlossing en vergeving te vieren. Dat waren hoogtijdagen voor het volk. Weken, maanden werd er naar uit gekeken om samen op te gaan naar Gods huis. In deze Psalm lezen we dat het opgaan ook op God betrokken wordt. God gaat op onder gejuich en trompetgeschal. Geweldig om de aanwezigheid van God te vieren die Zich wil laten ontmoeten, die onder Zijn volk wil zijn. Het volk werd opgeroepen in deze Psalm om van die God te zingen. Om te juichen over de God van het heil. Dat zingen had nog een aspect dat was namelijk om het koningschap van God te vieren. 

Even moest ik terugdenken aan een voorval uit de geschiedenis van het volk ten tijde van de profeet Samuel. Het volk vroeg om een eigen aardse koning. Ondanks het ongenoegen over dit verlangen van het volk, droeg God Samuel op aan de verlangens van het volk tegemoet te komen. Het motief van het volk was om net zo als de andere volken te zijn. Zeg maar mee te doen in de stroom der volkeren. God waarschuwde hen voor de gevolgen. Dan staat er dat God zegt dat het volk Hem verworpen heeft als Koning. Wat een vreselijk moment in de relatie tussen God en zijn volk.  Wat heeft het een tranen gebracht en onvoorstelbaar leed. 

We zijn onderweg van Pasen naar Hemelvaart en Pinksteren. Daar besteden we terecht aandacht aan als gemeente. Uiteraard is het heel anders dan zoals we dat gewend waren.  Het is jammer dat het op die manier niet mogelijk is, meestal besef je pas door ondervinding hoe waardevol iemand of iets is als dat er niet meer is. Vaak hoor ik van een zuster of een broeder dat je je niet kunt voorstellen wat het gemis van een dierbare betekent, totdat je het zelf meemaakt in je leven.  Nadenkend over Hemelvaart en Pinksteren denk ik met weemoed terug aan de tijd dat je als gemeente nog “gewoon” samen kon komen en elkaar kon ontmoeten om samen je geloof te delen en te vieren. We missen de diensten en elkaar. We missen het delen van vreugde en van verdriet. Nu kom je er opnieuw achter hoe belangrijk de samenkomsten van de gemeente zijn. Aan de andere kant vraag ik me af of we daar soms niet gemakzuchtig voorbij zijn gegaan aan dit voorrecht. Dat we soms heel gemakkelijk andere dingen belangrijker vonden dan samen te komen als Gods kinderen en Hem, onze Koning en Verlosser te eren en te prijzen. Zelf heb ik in een gemeente, waar ik mocht dienen, meegewerkt aan het besluit om de hemelvaartdienst niet meer te vieren door geringe belangstelling. Nu heb ik mijn twijfels over dat besluit. En toch, mogen we Hemelvaart vieren als een opmaat op weg naar Pinksteren. Zoals in deze Psalm het Koningschap van God wordt beleden, zo mogen wij als gemeente  weten dat Christus naar het hemelse Jeruzalem is opgegaan. Hij zetelt daar als Koning aan de rechterhand van God. Wat er ook gebeurt in deze barre en donkere wereld, Hij houdt alles in Zijn hand. We mogen ons uitstrekken met een open hart om Zijn aanwezigheid te vieren in onze harten, verbonden met Hem en met elkaar door de Heilige Geest. Zijn kracht die in alle omstandigheden en op elke plaats in verbondenheid met Hem ervaren mag worden. Samen mogen we zingen:   

 Jezus Hij is Koning, Koning van het gans heelal. 

Diep in mijn hart leeft dit geloof, Jezus Hij is Koning.

 Jezus, Hij zal komen, komen zal Hij met gejuich.

Ja, diep in mijn hart leeft dit geloof: Jezus, Hij zal komen.

Gezegende Hemelvaart en Pinksteren gewenst

W.G.

Overdenking april 2021 - Zijn jullie netten vol of leeg?

April 2021, een bijzondere maand, het is de maand van Pasen. Jezus is opgestaan! In mei zullen wij stilstaan bij Zijn Hemelvaart en Pinksteren. Nu is de tijd waar Hij op aarde verwijld. April is de maand van verschijningen. Heb je Hem al gezien? Is Hij ook aan jou verschenen? En herken je Hem dan? Of moet iemand jou erop wijzen, zoals bij Petrus?

‘Ik ga vissen’, zegt Petrus in Johannes 21: 3. Eigenlijk zegt ik ‘ik moet er even tussenuit.’ Hij zag het niet meer zitten. Hij was vermoeid, leeg, gewoon op. 

Hij verlangt terug naar zijn oude leven, toen hij nog visser was. Sindsdien is veel gebeurt. Petrus heeft ene Jezus leren kennen. Die heeft zijn leven op de kop gesteld. Hij trok met Jezus rond. Die zei dingen waarvan Petrus nog nooit had gehoord. Jezus schetste het beeld van een mooie en betere wereld, een koninkrijk. Petrus had een droom. Hij wilde in dit koninkrijk wonen. Samen met Jezus. Die droom eindigde aan een kruis.

Nu wil Petrus iets anders doen om op andere gedachten te komen. Iets wat hij goed kan. De anderen willen ook mee. Ook zij zijn diep teleurgesteld, moegestreden, op. Maar ze vangen – niets…! Petrus kan er niet bij. Hij, Petrus de supervisser, die het meer kent als zijn broekzak, vangt niets. Zelfs dat lukt niet meer. Toppunt van frustratie. De netten blijven leeg.

Misschien heb jij dat ook ervaren: je bent moe en leeg, omdat dingen anders lopen dan je had gehoopt. Alles zit tegen. Misschien juist in deze tijd. Zo veel is op dit moment anders dan normaal, het loopt allemaal anders dan je had verwacht. Het is je allemaal te veel. Je bent er klaar mee. Dus doe je iets wat je goed kunt. Om op andere gedachten te komen, om te ontspannen. En dan lukt zelfs dat niet. Toppunt van frustratie. Jouw net blijft leeg.

En dan is Jezus er! Op het moment waarop Petrus denkt ‘erger dan dit kan het niet’. Op het moment waarop jij denkt ‘erger dan dit kan het niet’ is Jezus er. Plotseling staat Hij in het midden van het verhaal van Petrus. En van jouw verhaal.

Plotseling staat Jezus er en vraagt: ‘Hebben jullie soms iets te eten?’ (Johannes 21:5) Eigenlijk vraagt Hij: ‘En, lukt het?’ Dit vraagt Hij ook aan ons, aan jou. Juist als niets meer schijnt te lukken, als je gefrustreerd en moedeloos bent komt Hij en vraagt: lukt het? En dan moet je een eerlijk antwoord geven. Want Jezus vraagt niet om jou te beschamen of om je belachelijk te maken en op je fouten te wijzen. Hij vraagt om jou te helpen. Om jouw net te vullen. Dus eerlijk zijn!

‘Nee, niets gevangen; nee het lukt niet. Nee, ik zit eigenlijk even in de put.’ Als wij eerlijk zijn tegen Hem, dan gaat er een deur open. Dan kan Jezus binnenkomen.

Jezus geeft een tip: probeer de andere kant eens. Misschien ook een goede tip voor ons?! Bekijk het eens van een andere kant … Probeer het eens op een andere manier…  

Probeer dat eens en je zult zien dat jouw netten weer vol zijn. Net als die van Petrus. Alles wat je hiervoor moet doe is geloven dat Pasen echt was, meer dan een verhaal. Dat Jezus echt is opgestaan, teruggekomen uit het dodenrijk! 

Petrus ziet het eerst niet. Hij herkend Jezus eerst niet. Petrus moet erop worden gewezen, door Johannes. Petrus heeft een aantal keren gezegd dat hij Jezus niet kende. In de nacht van die verschrikkelijke vrijdag. Als je dat te vaak zegt dan herken je Jezus op een gegeven moment inderdaad niet meer. Dan is het goed als iemand jou erop kan wijzen. Iemand die Jezus wel herkend in deze wereld, in zijn leven. En als jij diegene bent die Jezus herkend in jouw leven, dan kun je anderen erop wijzen. Vertel vol vuur en emotie van Jezus, vertel wat Hij in jouw leven heeft gedaan. Schaam je niet ervoor. En als iemand jou erop wijst, luister er dan naar en dank diegene. Je zult zien dat jullie netten weer vol zitten.

Sta mij toe om jullie op Jezus te wijzen. Want ik kan Hem op dit moment zien. We zijn onderweg naar Pinksteren, het feest van de uitstorting van de Heilige Geest. Ik ervaar in de aanloop daar naartoe dat Jezus onze netten vult. Ik ervaar nieuwe en verfrissende beweging, nieuwe kracht, ingegeven door de opgestane Jezus en de Geest Gods. Ik zie Hem in onze gemeente en gemeenteleden. Jullie komen weer in beweging, worden enthousiast en zo ontstaan er nieuwe activiteiten en plannen. Kennelijk hebben jullie de andere kant geprobeerd. Super! Jullie netten raken weer gevuld. We treden meer naar buiten, om zo wat voor mensen in de gemeente Veendam en omstreken te gaan betekenen als kerk. Onze netten zijn vol. Wij delen vis uit (en voor wie dit niet lust hebben wij ook vegetarische gerechten of kip of vlees). Geweldig!

Wij weten allemaal wat Petrus en zijn vrienden hebben gedaan. Dezelfde mannen die zo neerslachtig in de boot zaten met hun lege netten zullen over een maand vurige preken houden en duizenden mensen dopen. Zij zullen met elkaar leven op een manier die zo aanstekelijk is dat hun aantal dagelijks werd uitgebreid.

Laten wij de kracht van Pasen meenemen. Laten wij uitdelen vanuit onze volle netten. Laten wij het goede nieuws vertellen. Laten wij anderen erop wijzen wat Jezus in ons leven heeft gedaan. Laten wij ons door anderen op Jezus wijzen. Want Hij is er. Hij leeft. Jezus is waarlijk opgestaan. Hij wil onze netten vullen. Daarom is Hij teruggekomen.

Gods zegen voor jou,

MO

De podcasts bij de Stille Week 2021

"Ik Pontius Pilatus"

"Ik Thomas"

Overdenking maart 2021 - Toekomst, plannen maken?

Op woensdag 17 maart mag iedere stemgerechtigde inwoner van ons land zijn stem uitbrengen op een volksvertegenwoordiger voor in de tweede kamer. Grote vraag bij deze verkiezingen zal zijn: hoe zal ons land geregeerd dienen te worden in en na de coronacrisis? Wie vinden wij daar het meest geschikt voor? We kunnen partijprogramma’s lezen en stemwijzers invullen om te ontdekken wie we het meest bij onze idealen en politieke voorkeur vinden passen. Hoe denken partijen over de toekomst? Hoe kunnen zijn zorgen voor goede en betaalbare zorg voor iedereen, onderwijs, woon- en werkgelegenheid? Wie zal de kosten voor de coronacrisis dienen te betalen – bezuinigingen of doorschuiven naar de toekomst? Die toekomst in ons land en in de wereld, hoe zal die eruit zien? We kunnen volksvertegenwoordigers kiezen, die een regering vormen en plannen maken, maar wat zal de toekomst brengen? Die toekomst is, met een ouderwets woord, ongewis.

Ook in onze gemeente zijn we bezig met de toekomst. We kunnen kiezen voor nieuwe oudsten die zich willen inzetten voor het werk van de gemeente. Biddend mogen we de leiders en oudsten in de gemeente voor Gods troon brengen. Biddend om wijsheid en inzicht in een zeer lastige periode van gemeentezijn. Hoe zal de toekomst van de gemeente in onze plaats eruit zien? Wij koersen nu zonder eigen gebouw, voorganger en fysieke samenkomsten. Wat leert ons deze tijd? Zijn deze eerder genoemde zaken een voorwaarde voor gemeentezijn of moeten zij vooral ondersteunen in onze missie? Wat betekent de wereldwijde pandemie voor de gemeente wereldwijd? Zal de wereldwijde en plaatselijke kerk beseffen dat zij een vernieuwde beweging mag zijn van Gods kracht of zal zij zo snel mogelijk weer terug willen naar oude vormen en gebruiken? Wat leren we gezamenlijk als kerk, als gemeenschap van deze crisis en zijn we bereid wellicht andere plannen te maken voor de toekomst?

Voor de voorjaarsvakantie stond ik in de derdejaarsklassen die ik les mag geven stil bij het thema: ‘bezinning’. Daarbij speelde ook het thema toekomst een grote rol: hoe zie jij de toekomst? Hoe zie je jouw toekomst? Om de periode goed af te sluiten kregen ze van mij een opdracht om bezig te gaan met hun werkzame toekomst: wat is jouw droombaan? Hoe zie je werken en de toekomst voor je? En nog meer van dergelijke vragen. 150 verslagen volgden. Ik was blij dat het overgrote deel van deze jongeren droomden, dromen hadden, plannen maakten! Want hoe zal hun toekomst er daadwerkelijk uitzien? Verschilden van hen zullen hun dromen kunnen najagen, maar het grootste deel zal misschien genoegen moeten nemen met plan B, C of minder. Welke impact zal de eerder genoemde coronacrisis hebben op hun toekomst? De coronacrisis, de vergrijzing en de klimaatcrisis zal toch iemand moeten betalen? En wat te denken van de sociaal-emotionele impact van dit alles. Je kunt plannen maken, dromen hebben, maar de toekomst blijf onduidelijk en onzeker.

Als gezin lezen we na de avondmaaltijd uit de Samenleesbijbel. Verschillende routes in deze Bijbel leiden je door de diversiteit van de Schrift heen. We lezen momenteel gedeelten uit de grote profeten met daarin de profetieën van Jesaja. Een prachtige, bij deze tijd passende profetie vinden we in Jesaja 53:5 Om onze zonden werd hij doorboord, om onze wandaden gebroken. Voor ons welzijn werd hij getuchtigd, zijn striemen brachten ons genezing. Woorden die ongetwijfeld in de komende tijd terug zullen keren rondom de 40 dagen tijd, Goede Vrijdag en Pasen. 

In Jesaja 55:8 en 9 spreekt God bij monde van Jesaja over de toekomst: Mijn plannen zijn niet jullie plannen, en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreek de HEER. Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen. Gods plannen gaan jouw, mijn, onze plannen ver te boven. Soms zitten we vol vragen: hoe ziet de toekomst eruit? Kunnen we plannen maken en hoe zien die plannen eruit? Jij, ik, wij weten het vaak niet. Boven dat alles overstijgt God de aardse werkelijkheid en onze beslommeringen, de vragen, de worstelingen. Hoe zal de toekomst zijn? Mijn wegen gaan jullie wegen ver te boven – spreekt de HEER. Ik laat die woorden op mij inwerken en leg in ontzag en afhankelijkheid de toekomst, mijn plannen, onze gemeente, ons land, deze wereld, in Zijn hand. Want Hij, gaat dat alles ver te boven!

MdN 

Overdenking februari 2021 - Samen zingen

In 2021 is opeens het zingen van shanty’s weer helemaal terug. Eén man begint te zingen en steeds meer mensen haken online aan. Zoek maar eens in de social media op titels als “The Wellerman” of “Leave Her Johnny”. Blijkbaar is er grote behoefte om samen te zingen, juist in tijden als samen zingen een risico lijkt. Er is een echte zanghonger! Heerlijk om de longen en de keel weer eens hard aan het werk te zetten. En juist het samen zingen doet iets met je. Zingen heeft een rechtstreekse lijn met je diepste emotie. Als je mij vraagt wat ik het meeste mis in deze tijden van avondklok en thuiswerken dan zeg ik: samen zingen!

Zingen jullie mee met de zondagmorgendienst? Thuis bij de televisie op achter de computer? Best ongemakkelijk - en wat zullen de buren wel niet denken… Toch is dat goed want zingen maakt iedere tekst opeens veel krachtiger - het is vaak een gedicht op muziek. We realiseren ons te weinig dat grote delen van de bijbel oorspronkelijk werden gezongen of hardop gedeclameerd (rappen). Stil zitten lezen is echt iets van veel later.

Psalmen hebben oorspronkelijk een ritme en een melodie die waarschijnlijk niet leek op de melodieën die we de laatste eeuwen gebruiken. Er werd uit het hart gezongen om de Heer te loven. 

En zelfs de natuur lijkt mee te zingen.

U kroont het jaar met uw goede gaven, 

waar uw voeten gaan, druipt het van overvloed,

de velden in de steppe druipen, 

de heuvels omgorden zich met gejubel,

de weiden kleden zich met kudden, 

de dalen tooien zich met graan.

Zij zingen en juichen elkaar toe.

(uit Psalm 65)

We denken misschien dat zingen vooral bij mooie momenten hoort.

Als een van u het moeilijk heeft, laat hij bidden; is hij vrolijk, laat hij een loflied zingen.

(uit Jakobus 5)

Maar er zijn ook liederen bij moeilijke momenten. Een lied geeft kracht en troost. Door te zingen heten we de Heer welkom bij ons samenzijn.

... op dat moment moesten de blazers en zangers samen muziek ten gehore brengen ter ere van de HEER. Zodra het geluid van de trompetten, cimbalen en andere instrumenten opklonk en de zangers de lofzang aanhieven: ‘De HEER is goed, eeuwig duurt zijn trouw,’ vulde de tempel, het huis van de HEER, zich met een wolk. De priesters konden hun dienst niet meer verrichten, want de majesteit van God vulde de hele tempel.

(uit 2 Kronieken 5)

Shanty’s waren oorspronkelijk zeemansliederen die bij het werk horen. Ze zorgen ervoor dat werkers samen dezelfde beweging op hetzelfde moment doen. Samen aan een touw trekken of samen de netten binnenhalen. Dat is ook de taak van het zingen in de gemeente. Samen in eenheid de Heer loven. Door samen te zingen richten we ons samen op de Heer en nodigen we hem uit - en Hij nodigt ons uit!

Samen Jezus Christus vinden, volgen, verkondigen en verwachten!

EZ

Overdenking januari 2021 - Nieuwjaar!

Een heel gelukkig, gezond, hoopvol, voorspoedig, veilig en zegenrijk 2021!

Deze wens bid ik jullie allen toe vanuit mijn hart. Wat een jaar hebben we achter ons gelaten. Heel anders dan we ooit hadden kunnen denken. Ook anders dan we gewend waren: zonder diensten, ontmoetingen, kringen, hand en knuffel, de persoonlijke ontmoeting.

Maar niet zonder God!

Hij was er al die tijd bij; in ons verdriet, onze rouw, onze eenzaamheid, onze twijfels en angsten. God heeft ons in 2020 niet alleen gelaten en zal dat in het komende jaar 2021 ook niet doen. Dat is een zekerheid waarop we mogen rekenen en vertrouwen. Wat onze omstandigheden ook zullen zijn of gaan worden: God is erbij!

De bijbel zegt ons:

Jesaja 40:31

Maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht: hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar, hij loopt, maar wordt niet moe, hij rent, maar raakt niet uitgeput.

De woorden van Opwekking 702 zeggen:

   Er is kracht voor wie hopen op de Heer;

   Wij hopen op de Heer,

   Ja, wij hopen op de Heer.

   Nieuwe kracht als wij hopen op de Heer;

   Wij hopen op de Heer,

   Ja, wij hopen op de Heer.

   De God die troont voor eeuwig;

   De hoop die onze redding is

   U bent de God die eeuwig leeft.

   De God die eeuwig leeft.

   U raakt niet moe of uitgeput, Heer.

   U bent de zwakke tot een schild,

   U sterkt en troost wie lijdt.

   U tilt ons op met arendsvleugels.

Laten we ons in dit komende jaar vastklampen aan de kracht en de hoop die we krijgen van onze Heer. Laten we het van Hem verwachten in 2021. 

Dat God u mag zegenen, behoeden en bewaren.

In en door Jezus Christus met elkaar verbonden,

George Eijndhoven

Klik hier voor de Overdenkingen van 2020